-
1 кубыз
сущ.; этногр.1) варга́н, кому́з ( татарский губной музыкальный инструмент)агач кубыз — деревя́нный кому́з
кубыз уйнау (чиртү, тарту) — игра́ть на кому́зе
кубыз уйнатучы (чиртүче, тартучы) — см. кубызчы
••(үз) кубызына биетү — води́ть на по́мочах (кого-л.), подчиня́ть себе́
(кеше) кубызына бию — пляса́ть под (чью-л.) ду́дку; подпева́ть; быть (ходи́ть) на по́мочах